Neuroprzywództwo

Jak zachęcić innych do współpracy i zmiany, czyli o neuroprzywództwie
Każdy z nas współtworzy jakiś zespół. Jesteśmy liderkami/liderami, współpracownikami/współpracowniczkami, rodzicami, kolegami/koleżankami. Będąc w relacji, wpływamy na innych, inni wpływają na nas i razem tworzymy środowisko.

W jakim otoczeniu czujemy się dobrze? Jakie relacje z innymi sprawiają, że nam się chce: działać,  angażować, rozwijać?

Nie możemy być jednocześnie w dwóch miejscach. Nie możemy jednocześnie bronić się i działać. Jeśli odczuwamy strach, będziemy się bronić. W strachu, zamiast szans, widzimy zagrożenia. Jeśli jesteśmy w bezpiecznym miejscu i towarzyszy nam poczucie spokoju, możemy działać i wykorzystywać swój potencjał.

Organizacje, które wiedzą jak dbać o poczucie bezpieczeństwa swoich ludzi, są bardziej efektywne i zdrowe, a zmiany mają szansę zadziać się w partnerskich warunkach. Liderzy, stwarzając bezpieczne przestrzenie, mają autentyczną możliwość odkrywania i rozwijania zdolności współpracowników.

Możesz na chwilę się zatrzymać i zadać sobie pytanie:

Co wnosisz do relacji? Jak czują się ludzie w Twojej obecności?

Nasz mózg, wyczulony na zagrożenia, wymaga ostrożnej obsługi. Każde, nieostrożne działanie, może spowodować jego poruszenie i sprawić, że będziemy chcieli zaszyć się w bezpiecznym kącie zamiast robić fantastyczne rzeczy. Całe szczęście, że wiemy coraz więcej o jego funkcjonowaniu i możemy świadomie na niego wpływać.

Jeśli będziemy świadomie przyglądać się temu, co dzieje się z nami, co dzieje się w naszym mózgu, zwiększamy szansę podjęcia takiej reakcji i takiego działania, które będzie służyło nam i naszym najbliższym. Mamy więc wpływ na to, czy dla siebie i innych będziemy kreować strach czy poczucie spokoju.

Model SCARF

W oparciu o neurobiologię, David Rock, twórca neuroprzywództwa, opracował model SCARF. Jest to pięć czynników, które decydują o poczuciu bezpieczeństwa i zamiast produkcji stresu i kortyzolu, włączamy serotoninę i dopaminę – neuroprzekaźniki szczęścia i motywacji.

• Status (Status) – jestem ważny. Każdy z nas ma potrzebę wiedzieć i czuć, że miejsce, które zajmuje w organizacji jest ważne i szanowane. Status, jest też o zauważaniu, uwzględnianiu i zapraszaniu do udziału w zadaniach/projektach. Chcemy czuć się potrzebni.
  
• Certainty (Pewność) – wiem gdzie jestem i co się wydarzy. Nasze mózgi lubią wiedzieć. Luka informacyjna wprowadza niepokój. Pełna informacja, autentyczna i szczera komunikacja daje komfort i poczucie pewności.
  
• Autonomy (Autonomia) – mam wybór. Poczucie wpływu i możliwość dokonywania wyborów, wspiera nasz dobrostan. Konsultacyjny styl przywódczy sprzyja naszym pracownikom. Angażowanie pracowników, przekłada się na większe poczucie przynależności.
  
• Relatedness (Relacyjność) – należę. Ważne dla nas być w środowisku, w którym możemy budować bezpieczne relacje. Relacje, wzmacniają naszą wspólnotowość. Lubimy tworzyć bezpieczne relacje i szukać tego co nas łączy.
  
• Fairness (Sprawiedliwość) – jestem traktowany sprawiedliwie i inni są traktowani sprawiedliwie. Łatwiej się angażujemy, kiedy czujemy, że jesteśmy sprawiedliwie traktowani. Wtedy także wzrasta poczucie zaufania.
  

Chcesz skorzystać z neuronauki i sprawić, by w Twoim zespole kwitła efektywna współpraca?

Bądź ciekawy perspektywy innych, zachęcaj do dyskusji, uwzględniaj wszystkie głosy, doceniaj wysiłki, świętuj sukcesy, wyciągaj nauki z porażek, komunikuj się jasno i klarownie, z odwagą rozmawiaj o trudnych tematach, bądź spójny i autentyczny, kieruj uwagę ludzi na rozwiązania a nie na problemy.

I na koniec: bądź mistrzem dobrego humoru. W momentach impasu, poczucie humoru, sprawi, że łatwiej będzie przyjąć inną perspektywę 😊

Opracowanie na podstawie książki Davida Rocka „Twój mózg w działaniu”. Obowiązkowa lektura dla tych, którzy pragną by w ich życiu zagościło więcej spokoju i jednocześnie marzą by angażować i rozwijać innych.

Iza Maciejewska (Coach ICF)